Այս մшրմարե առարկան ես գտա պшպիկիս տան սեղшնին դրված։ Երբ վերցրեցի, այն հшնգիստ տեղավորվեց ձեռքիս ափի մեջ։ Ինձ շատ հետшքրքրեց թե ինչ է սա և ես հրшպարակեցի այն սпցցանցում ու ահա թե ինչ պարզեցի․․․

Մարդիկ ակտիվորեն կիսվեցին իրենց ենթադրություններով ու փորձով։ Պարզվեց, որ սա մամլիչ է՝ ոչ միայն գեղեցիկ, այլև գործնական ու օգտակար առարկա, որով նախկինում սեղանին դրած թղթերը ամրացնում էին։

Դարեր շարունակ, երբ սեղաններին կուտակվում էր մեծ քանակությամբ թուղթ, և թղթապանակներ ու պահոցներ չկային, մամլիչի նման ծանր առարկաները օգնում էին թղթերը կարգի մեջ պահել։ Նման մամլիչները պատրաստվում էին ամենատարբեր նյութերից՝ բրոնզից, մարմարից, ապակուց, կերամիկայից և անգամ թանկարժեք մետաղներից։

Դրանք ունեին ոչ միայն գործնական, այլև գեղագիտական նշանակություն. շատերը զարդարվում էին փորագրություններով, նկարներով, խորհրդանիշերով կամ զինանշաններով։ Դա սեփական ոճն ու կարգավիճակը ընդգծելու միջոցներից մեկն էր։

Հետաքրքիր է, որ մամլիչի նորաձևությունը հիմա վերադարձել է, քանի որ այնպիսի աշխարհում, որտեղ շատ թվային սարքեր կան, մեզ մոտ դեռ ցանկություն է առաջանում ունենալ նյութական և պատմության հետ կապված ինչ-որ բան։ Այժմ, այս առարկայի մասին ավելի շատ իմանալով, ես ավելի մեծ հետաքրքրությամբ եմ նայում դրան։ Այս հին մարմարե կտորը, որը հին ժամանակների արձագանքներ է պահում իր մեջ, ինձ համար այժմ ավելի արժեքավոր է թվում։ Ո՞վ կարող էր մտածել, որ այսքան պարզ առարկան կարող է իր մեջ այդքան պատմություն և հմայք պահել։