Սկեunւրիu հեs խnuելիu տղաu թաfnւն ականջ էր դրել և լuել մեր խnuակցnւթյnւնը․․․Երբեf մsfnվu չէր անցնի, nր այդպիuի fայլի կգնա

Սկեunւրիu հեs խnuելիu տղաu թաfnւն ականջ էր դրել և լuել մեր խnuակցnւթյnւնը․․․Երբեf մsfnվu չէր անցնի, nր այդպիuի fայլի կգնա

Հայրս կյանքից հեռացավ, երբ ես շատ փոքր էի, եւ մայրս ստիպված էր ինձ միայնակ ոտքի կանգնեցնել: Նա հպարտ կին էր և երբեք օգ նություն չի խնդրել սկեսուրից: Մայրս միաժամանակ մի քանի տեղ էր աշխատում, և կարողանում էր ապահովել մեր տան, սնունդի, կրթության և մնացած այլ հարցերը:

Հիշում եմ, երբ ես 17 տարեկան էի, եւ ես կես դրույքով աշխա տում էի մեզ մոտ գտնվող փաթեթ ավորման արտադրամասում մեկ տարի …Ես ուզում էի գումար հավաքել, աշխատավարձս իհարկե բավարար չէր, որ ես նոր համակարգիչ ձեռք բերեի, ինչի մասին վաղուց էի երազում:

Դե,ես որոշեցի իմ կուտակած գումարը դնել մայրիկիս հոգեպահուստի «փրկարարական շշի մեջ»:Իմ հավ աքածը մոտ 600 դոլար էր: Հիշում եմ, թե ինչպես մայրս զանգեց տատիկիս և ասաց, որ անհր աժեշտ գումար գտնվել է և պարտք վերցնելու կարիք չունի:

Ես ինձ այնքան լավ էի զգում, այնքան բավարարված էի, որ ինչ-որ կերպ կարողացա փոխհատուցել մայրիկիս բոլոր չարչարանքների համար, որ նա կրել էր ինձ ոտքի կանգեցնելու և գլխավերևումս տանիք տալու համար: