«Ռոբերտ Քոչարյանն ուղիղ տեքստով ասում է, որ, այսպես կոչված, համակարգային ընդդիմության տեղը պատրաստ է կիսել Սամվել Կարապետյանի հիպոթետիկ քաղաքական ուժի հետ: Կարծում եմ՝ Ռոբերտ Քոչարյանն այն մարդն է, որի ցանկացած հայտարարություն, որը քաղաքական դաշտում ճանաչում է այլ մրցակից, խոսքը կոնկրետ պարոն Կարապետյանի ուժի մասին է, շողք է գցում այդ ուժի վրա և ոչ բարենպաստ է արտացոլվում այդ քաղաքական ուժի հեռանկարների վրա»,- Zarkerak.am-ի հետ զրույցում անդրադառնալով երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հարցազրույցի ընթացքում հնչեցրած այն հայտարարությանը, թե այսօր քաղաքական դաշտում կա 2 մեծ միավոր՝ «Հայաստան» դաշինքը և Սամվել Կարապետյանի կողմից ստեղծվող ուժը՝ ասաց քաղաքագետ Դավիթ Ստեփանյանը:

Խոսելով Քոչարյանի այն հայտարարության մասին, թե Կարապետյանը մեծ համակարգեր կառավարելու փորձ ունի՝ Ստեփանյանը նշեց. «Չեմ կարծում, որ բիզնես-մոդելով, որը միգուցե շատ լավ աշխատում է Ռուսաստանի տարածքում, կարելի է ստեղծել քաղաքական ուժ, որը նույն կերպ աշխատելու է Հայաստանում: Այս պահի դրությամբ ես որևէ հստակ բան չեմ լսել պարոն Կարապետյանի գաղափարական հայացքների մասին, արտաքին վեկտորի մասին, թե ինչպես է նա պատկերացնում Հայաստանի տնտեսության զարգացումը և այլ կարևոր հարցերի շուրջ: Ամենակարևոր հարցը, որտեղ չկա պատասխան, դա այն է, թե ինչ է լինելու Նիկոլ Փաշինյանից հետո, այդ հարցի պատասխանը որևէ մեկը չի տալիս»:

Ըստ քաղաքագետի՝ հնարավոր է գա ինչ-որ պահ, որ այս երկու ուժերը համագործակցեն. «Քոչարյանի այս հայտի իմաստը հենց դա է, ինչու է այդպես կարծում, որովհետև Սամվել Կարապետյանը փող է, իսկ Քոչարյանի նման քաղաքական գործիչները ռեսուրսը դիտարկում են հենց փողը, դրա համար նա ասում է, որ Կարապետյանն ունի շանսեր փողի միջոցով լուրջ քաղաքական հայտ ներկայացնել ու հասնել ինչ-որ հաջողությունների»:

Մեր այն հարցին, թե արդյոք Սերժ Սարգսյանի ուժին չանդրադառնալը խոսում է այն մասին, որ Քոչարյանի ու Սարգսյանի միջև խնդիրներ կան՝ Ստեփանյանն ասաց. «Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի միջև խնդիրներ կան վաղուց, դրանք առաջացել են դեռ 2007 թվականի ընտրություններից հետո: Քոչարյանը հիշաչար մարդ է։ Նրանց մաքսիմում պլանն է հայտնվել Ազգային ժողովում, դրանից ավել ամբիցիաներ Քոչարյանն ու «Հայաստան» դաշինքն այս պահին չունեն, նրանց թիվ մեկ մրցակիցը Սերժ Սարգսյանն է: Իսկ Սամվել Կարապետյանը կարող է դառնալ ոչ միայն մրցակից, այլև հնարավոր դաշնակից»:

Անդրադառնալով նաև Քոչարյանի այն թեզին, թե Եկեղեցու դեմ արշավ է գնում՝ մեր զրուցակիցն ընդգծեց. «Նախընտրական պայքար է: Հիմա Եկեղեցուն գցել են պայքարի մեջտեղում և ոնց կարողանում «տշում են»: Սա անթույլատրելի իրավիճակ է, բայց Գարեգին Բ-ն և իր սպասավորների մի մասն իրենց թեթև ձեռքով բերեցին և Եկեղեցին դարձրին այդպիսի ծեծի և ջարդի օբյեկտ: Հիմա Քոչարյանն է օգտագործում այդ հարցն իր սեփական իմիջը, որը բավականին ցածր է, բարձրացնելու նպատակով: Մեղավորը Գարեգին Բ-ն է և որոշ սպասավորներ, որ Քոչարյանին նման հնարավորություն են տալիս: Եկեղեցին պետք է այս ամենի մեջ չմտներ և իր իմիջը բարձր պահեր»:

Երկրորդ նախագահն անդրադարձավ նաև ԼՂ հարցին՝ նշելով, թե Ղարաբաղի կորուստը հիմնականում կապված է հենց այն հանգամանքի հետ, որ ՀՀ-ն մերժել է 9-րդ կետի կատարումը: Ստեփանյանի խոսքով՝ և՛ Քոչարյանը, և՛ այլոք շատ լավ գիտեն իրականությունը. «Արցախի կորստի և հայաթափման թիվ մեկ ֆունդամենտալ պատճառն այն է, որ մեր բոլոր կառավարիչները՝ սկսած 1994 թվականից, երբ պատերազմն ավարտվեց, Արցախի և ՀՀ-ի անվտանգության հարցում ապավինում էին միայն և միայն ՌԴ-ին: ՌԴ-ի և Արցախի ու ՀՀ-ի շահերի տարբերակումը սկսվեց առնվազն 2007 թվականի Պուտինի մյունխենյան ճառից հետո, եթե Քոչարյանը և այլոք դա չեն հասկացել, դա միայն իրենց խնդիրն ու պատասխանատավությունն է, իսկ եթե իրենք դա հասկացել են, բայց շարունակել են ապավինել ՌԴ-ի պատրանքավոր երաշխիքներին, ուրեմն իրենք դավաճան են: Այս ամենի պատճառով մենք ստացել ենք 2020 և 2022-2023 թվականներին այն, ինչ ստացել ենք, այլ բան չէինք կարող ստանալ, որովհետև Ռուսաստանը մեզ ուղղակի «գցել է»»:

Ինչ վերաբերում է միջանցքի մասին Քոչարյանի հայտարարությանը՝ Դավիթ Ստեփանյանն ասաց. «Միջանցքի մասին լուրերը, որ միջանցքն արդեն տրված է, Փաշինյանը խոստացել է դա Ալիևին, սկսել է շրջանառվել քոչարայանական և սարգսյանական ճամբարներում 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո: Այն, որ Քոչարյանն այսօր դա հերթական անգամ կրկնում է, խոսում է նրա քաղաքականապես սնանկության մասին: Դա հարված է Հայաստանի բանակցային դիրքերին, այդ կեղծ հայտարարությունների փաթեթը հարված է ՀՀ իշխանության դիրքերին: Այդ ամենը շատ լավ տեսնում ու գիտակցում են և՛ Ադրբեջանում, և՛ ՌԴ-ում, և՛ Թուրքիայում և դա ճիշտ ժամանակին և տեղում օգտագործվում է Հայաստանի դեմ»:

Ռոբերտ Քոչարյանը նաև խոսել էր խաղաղության պայմանագրի նախաստորագրման հնարավորության հարցի մասին: Ըստ Ստեփանյանի՝ այդ գաղափարը երկու կողմին էլ ձեռնտու է. «Ադրբեջանին դա հնարավորություն է տալիս ևս մեկ սանդղակով բարձրացնել և երկարացնել բանակցային գործընթացը: Հայաստանին ձեռնտու է, որովհետև դա մի փոքր քայլ է դեպի խաղաղություն, իսկ մեզ հիմա դա պետք է և հնարավորություն է մեզ համար խուսափել մոտ պատերազմից, թող լինեն բանակցություններ, թող դրանք երկար տևեն, բայց թող չլինի պատերազմ: Այս պահին այս միջանկյալ որոշումը կարծում եմ չի վնասում ՀՀ-ի շահերին»: